Διάλογος
για τη Μετωπική Συμπόρευση.
Εφόσον πιστεύουμε στην αντι-συστημική
αριστερά πως σημασία έχει πάνω από όλα η Φωνή των "από κάτω", της
Βάσης των συναγωνιστών και των συντρόφων μας, δράττομαι της ευκαιρίας λόγω της
κρισιμότητας της όλης Ιστορικής σημερινής κατάστασης (ελληνικής, ευρωπαϊκής,
παγκόσμιας) να γράψω δυο λόγια πάνω στο επίμαχο θέμα της Μετωπικής Συμπόρευσης
(ΜΣ) της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, τη δημιουργία του τρίτου αριστερού
πόλου που μπορεί να εμπνεύσει τον αγωνιζόμενο κόσμο, μιας και θεωρώ τον εαυτό
μου κομμάτι αυτού του χώρου που πιστεύει με Πάθος την όσο μεγαλύτερη ευρύτερη
μετωπική συμπόρευση του μαχόμενου κόσμου της αριστεράς.
1.
Πιστεύω ως κύριο στόχο η όποια ΜΣ
μπορεί να δημιουργηθεί να έχει ως κύριο στόχο τον αγωνιζόμενο κόσμο που έχει
κατέβει από το 2010 και μετά στο δρόμο: δηλαδή να μπορέσει να τον συσπειρώσει
και να τον εμπνεύσει ώστε να μην παραδώσει εντελώς τα όπλα και αποστρατευτεί.
Και το βασικότερο να απέχει από τις κινηματικές διαδικασίες. Πιστεύω πως είναι
ουτοπία να βασίζεται κανείς κυρίως σε κάποιον/α πολίτη αυτής της χώρας ο
οποίος/α δεν έχει κατέβει έστω τρεις-τέσσερις φορές όλο αυτό το διάστημα κάτω
στο δρόμο.
2.
Αν το πρόβλημα μας είναι το ότι το
"σχέδιο Β" και η μη ξεκάθαρη διατύπωση στο θέμα της ΕΕ (που κατά
συνέπεια έχει τη διαφοροποίηση ενός στρατηγικού στόχου στην πράξη με την
υπόλοιπη αντι-ΕΕ αριστερά) γιατί δεν μπορεί να γίνει ΜΣ της υπόλοιπης
αντι-συστημικής αριστεράς μεταξύ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ΟΚΔΕ, κοΑ, Μ-Λ ΚΚΕ και ΚΚΕ
μ-λ; Με αυτό θέλω να καταδείξω και να αποδείξω τη συνολική παθογένεια,
ομφαλοσκόπηση, σεχταρισμό, βερμπαλισμό και "κόμπλεξ" ιδεολογικής καθαρότητας
που παρουσιάζει πολύ έντονα όλη η Αριστερά, εντός και εκτός των τειχών.
Το Μέτωπο ΔΕΝ το κάνουμε για τις
οργανώσεις και τα κόμματα της αντι-συστημικής αριστεράς που έτσι κι αλλιώς
συναντιούνται στους δρόμους και τους αγώνες, αλλά θέλουμε να το κάνουμε γιατί πιστεύουμε
πως η Δυναμική του Μετώπου θα συμπαρασύρει τους ανένταχτους συναγωνιστές, τους
απηυδισμένους συναγωνιστές, τους απογοητευμένους συναγωνιστές, τους
αγανακτισμένους συναγωνιστές, τους αναποφάσιστους συναγωνιστές κι αυτούς που
σκέφτονται πολύ σοβαρά την αποστράτευση από την αριστερά γενικά. Όπως πολύ
συχνά κάνω κι εγώ.
Και μην ξεχνάμε πως οι προγραμματικοί
στόχοι και σκοποί του Μετώπου μπορεί και να μην συμπίπτουν ακριβώς με τους
στενά κομματικούς προγραμματικούς στόχους και σκοπούς των επιμέρους συνιστωσών
του αλλά να εντάσσονται στην ευρύτερη πάλη και στη συνεχή διαλεκτική που πρέπει
να υπάρχει μέσα στο Μέτωπο αλλά και ανοιχτά έξω στην Κοινωνία.
3.
Έχουμε για τα παραπάνω την
"πολυτέλεια" του χρόνου και των ατερμόνων συζητήσεων όταν ο
Φασισμός/Ναζισμός είναι προ των πυλών της Ευρώπης και της Ελλάδας, όταν πολίτες
αυτής της χώρας (και όχι της Αφρικανικής ηπείρου) αυτοκτονούν, είναι άνεργοι,
πεινάνε, μεταναστεύουν;
4.
Τα κόμματα υπάρχουν για να υπηρετούν
το Λαό. Και όχι το αντίθετο. Να δίνουν Λύσεις. Να δίνουν αγώνες έστω κι αν
χαθούν. Την ξέρουμε όλοι μας αυτή τη φράση και κυρίως τη σημασία της: "Ο
μόνος αγώνας που χάθηκε είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ.".
5.
Όπως και το καλοκαίρι του 2011 είμαστε
αμήχανοι και άτολμοι στο κίνημα των πλατειών και των αγανακτισμένων έτσι και
σήμερα είμαστε αμήχανοι και άτολμοι ώστε να κάνουμε το βήμα της ΜΣ σύμφωνα με
το κείμενο των 22 που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο: "Επιμένοντας στη
μετωπική συμπόρευση «εκτός των τειχών»" [http://mao.gr/20stelexi/]. Μπορεί να έχουν πάρει ανοιχτά θέση
για τη ΜΣ και τα υπόλοιπα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (ΕΕΚ, ΟΚΔΕ,
κοΑ, Μ-Λ ΚΚΕ και ΚΚΕ μ-λ) αλλά καλό είναι να το ξανασυζητήσουν τα συλλογικά
τους όργανα και η βάση και να προχωρήσουν άμεσα στη ΜΣ.
Για να νικήσουμε.
6.
Αν όποια ΜΣ δημιουργηθεί και είναι
άνευρη χωρίς Πίστη σε αυτήν και χωρίς -για μένα- άμεσων στόχων προς υλοποίηση,
όπως: α) των (εμπνευσμένων) συμβόλων του Μετώπου (σήματα, σημαίες, πανό,
λογότυπα, κείμενα, κτλ), με την προοπτική τα κομματικά σύμβολα να μπουν σε
δεύτερη μοίρα και λογική, β) της (εμπνευσμένης) ονομασίας του Μετώπου, γ) ενός
ενημερωτικού διαδικτυακού ραδιοφωνικού σταθμού ελεύθερου και ανοιχτού σε όλη
την εξωκοινοβουλευτική αριστερά -είτε είναι στο Μέτωπο είτε όχι- αλλά και στον
αναρχικό - αντιεξουσιαστικό - αντιφασιστικό χώρο, εκπέμποντας διαδικτυακά 24
ώρες το 24ωρο με πλήρες πρόγραμμα και όσο το δυνατόν περισσότερες ενημερωτικές
εκπομπές, δ) μιας ενημερωτικής διαδικτυακής ιστοσελίδας ελεύθερης και ανοιχτής
σε όλο τον αγωνιζόμενο - εργαζόμενο - άνεργο κόσμο, ε) των προσώπων ως άτυπων
εκπρόσωπων του Μετώπου με στιβαρό λόγο και καθαρή σκέψη (αναφέρω ενδεικτικά
πρόσωπα και αγωνιστές της αριστεράς που θα μπορούσαν να παίξουν αυτό το ρόλο
κατά τη δική μου υποκειμενική άποψη: (αλφαβητικά) Αγγελική Φατούρου, Άγγελος
Χάγιος, Άρης Χατζηστεφάνου, Βασίλης Λιόσης, Γιώργος Δελαστίκ, Γιώργος Ρούσης,
Διονύσης Τσακνής, Παναγιώτης Παπανικολάου, Πέτρος Παπακωνσταντίνου, Σάββας
Μιχαήλ, Τάσος Κατιντσάρος, και πολλοί άλλοι σύντροφοι και συναγωνιστές), είναι
καταδικασμένη να αποτύχει.
7.
Και όπως είχε πει και ο σύντροφος
Ρούσης:
"Μέτωπο τώρα, γιατί σύντροφοι
όπως γράφει και μια νέα ποιήτρια,
η Νάντια Γαβαλά σε μια ανέκδοτη ακόμη
συλλογή της:
«Η ακεραιότητα της διαιρετότητας
δε θα παραχωρεί εσαεί
άλλοθι στον διασκορπισμό.
Σφαχτάρια γέμισαν τα τσιγκέλια.
Τι περιμένουν οι αριστερές καρδιές
μας;»"
Για να Νικήσουμε.
Κώστας Π.
https://plus.google.com/+seizeTHEsky/about
άνεργος
υδραυλικός-ψυκτικός-εκπαιδευτικός εργαστηρίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου